LOWA PRO Team Gerlinde Kaltenbrunner
Met LOWA op 14 achtduizenders
De interesse van Gerlinde Kaltenbrunner voor bergbeklimmen werd al op jonge leeftijd geboren en gevoed. Haar bijzondere introductie in de wereld van de bergen kreeg ze van de leider van de jeugdgroep van haar plaatselijke parochie Spital am Phyrn in Oostenrijk, pastoor Erich Tischler. Hij nam Gerlinde Kaltenbrunner na de zondagsmis mee op talrijke bergtochten, om te beginnen op de lokale bergen rondom de parochie. In de jaren erna liet ze geen gelegenheid om te klimmen voorbij gaan.
Haar grootste droom – een achtduizender beklimmen – ging in vervulling toen ze 23 was, En wel met de beklimming van een van de toppen van de Broad Peak in Pakistan, met een hoogte van 8027 meter. Sindsdien liet de gedachte aan de hoogste bergen haar niet meer los. Na de beklimming van de Nanga Parbat in 2003, haar vijfde berg van meer dan achtduizend meter, wijdde ze zich volledig aan het professionele bergbeklimmen. Met de beklimming van de K2 in 2011 heeft Gerlinde Kaltenbrunner haar droom waargemaakt: ze heeft alle veertien achtduizenders beklommen. Zij is de eerste vrouw die alle veertien achtduizenders zonder hulp van extra zuurstof heeft beklommen.
Haar passie voor de hoogste bergen van de aarde werd in 2016 beloond op de Internationale Fachmesse für Sportartikel und Sportmode (ISPO) in München. Op deze beurs kreeg Gerlinde Kaltenbrunner de ISPO-beker voor “Sportpersoonlijkheid van het jaar”. Niet alleen alles wat Gerlinde voor de sport heeft gedaan, maar ook haar maatschappelijke betrokkenheid werd gewaardeerd. Al sinds vele jaren zet de extreme bergbeklimster zich in voor Nepalhilfe Beilngries, een organisatie die de bouw van dorpsscholen, kindertehuizen en poliklinieken realiseert.
Feiten & informatie
- Geboortedatum:
- 13.12.1970
- Geboorteplaats:
- Kirchdorf
- Land:
- Attersee
- Beroep:
- verpleegkundige
- Favoriete klimplek:
- Gesäuse/Stiermarken
- Lokale berg:
- Schafberg en Mahdlgupf
- Lengte:
- 1,73 m
- Gewicht:
- 55 kg
Gerlinde Kaltenbrunner,
Wanneer ben je bij LOWA gekomen?
“Ik ben sinds 2004 profpartner bij LOWA. Maar voor de officiële samenwerking droeg ik ook al meestal LOWA-schoenen. Daardoor kon ik me direct identificeren met het merk, en ik ben sindsdien altijd met veel plezier op pad met LOWA.”
Wat houdt volgens jou een goede samenwerking in?
“Voor mij betekent een goede samenwerking dat wij als sporters onze ideeën mogen inbrengen in de producten. Vooral bij de modellen die we zelf altijd gebruiken. Verder ben ik blij dat Werner Riethmann op het gebied van gespecialiseerde schoenen, waarvan geen grote aantallen worden gemaakt, toch voor ons de ontwikkeling en productie mogelijk heeft gemaakt. Naast de expeditieschoenen zijn ook de ijsklimschoenen van Ines Papert een voorbeeld. Vanaf het begin zijn we erbij betrokken en werd ons gevraagd: Wat kan er nog worden verbeterd? Wat hebben jullie nodig? In de loop van al die jaren is de samenwerking steeds constructiever geworden. Het sportteam is gegroeid. We wisselen ook vaak informatie met elkaar uit en we zijn altijd samen op pad.”
Wat zijn je plannen voor de komende tijd?
“De afgelopen twee jaar ben ik niet op expeditie geweest. Dat was belangrijk en goed voor mij, maar nu begin ik weer het verlangen te voelen om te vertrekken. Volgende zomer wil ik een expeditie naar een mooie zes- of zevenduizender ondernemen. In mijn achterhoofd heb ik nog steeds de Gasherbrum IV, een interessante zevenduizender in Pakistan. Ik zou ook heel graag gaan bergbeklimmen in India, want daar zijn veel technisch veeleisende zesduizenders. Maar de achtduizenders zijn voor mij verleden tijd. Er zijn nog zoveel mooie zes- en zevenduizenders te ontdekken. Bovendien ben ik op dit moment weer vaak aan het rotsklimmen, wat ik erg leuk vind. Daar is het door de vele expedities van de afgelopen jaren niet genoeg van gekomen. Ik wil ook doorgaan met het geven van lezingen. Ik vind het zeer verrijkend om andere mensen te inspireren om hun eigen doelen te bereiken, en het maakt me gelukkig.”
Wat vind je van het toerisme in het hooggebergte?
“Daar sta ik een beetje dubbel in, want ik ben natuurlijk zelf ook in het hooggebergte geweest. Alleen omdat ik er nu mee klaar ben, wil ik niet ineens zeggen dat het een slechte ontwikkeling is. Helaas is het er de laatste jaren echter ingeslopen dat steeds meer mensen die geen ervaring hebben met bergbeklimmen, naar het hooggebergte trekken. Op de Mount Everest heb ik persoonlijk gezien dat er expedities waren met deelnemers die het al moeilijk vonden om hun klimijzers aan te trekken. Die hebben gewoon niet de nodige achtergrondkennis om zo’n groot doel aan te pakken. Ik zou graag willen dat ieder voor zich het bewustzijn ontwikkelt om eerst kleinere doelen te stellen, die vervolgens op eigen kracht te bereiken en zo ervaring op te doen voor de hogere bergen.”
Welk effect heeft je veganistische dieet op je topsport?
“Met veganistische voeding voel ik me helemaal goed. Vooral in Nepal of Pakistan is het heel gemakkelijk om vegan te eten. Je hebt daar veel plantaardige gerechten. Er zijn bijvoorbeeld meer dan 35 verschillende soorten linzen, die een zeer hoog eiwitgehalte hebben. Daarnaast heb je veel rijst-, groente- en aardappelgerechten. In die landen kom ik echt goed aan mijn trekken, en van huis neem ik dan nog noten, gedroogd fruit en zaden mee. Sinds ik veganistisch eet, slaap ik rustiger, is mijn mentale concentratie verbeterd en is mijn hersteltijd na trainingssessies korter. Voor mij persoonlijk heeft dit dieet veel voordelen.”